مراسم دعا تازه تمام شده بود و تند آماده رفتن شده بودم که آمد و پرسيد:

«آقا عهداً، عقداً و بيعته، به يک معني نيست؟»

به بهانه اي از دستش فرار کردم. شب گفتم حداقل سري به لغتنامه ي دهخدا بزنم، ببينم اينها يک معني دارد يا با هم فرق دارد. در لغتنامه دنبال کلمه هاي عهد و عقد و بيعت گشتم.

عهد:

پيمان بستن و رعايت کردن چيزي در حالات مختلف

عقد:

گره زدن ريسمان ،محکم کردن پيمان و سوگند و مانند آن

بيعت:

پيروي و فرمانبرداري ،پيمان بستن براي اطاعت از کسي.

فردا صبح با شادماني در بخش پرسش و پاسخ روزنامه ديواري، پس از آن همه لغت و معني، اين مطلب به چشم ميخورد:

سه گام بيعت با مهدي:

عهد: پيمان اوليه ( پس از شناخت و آگاهي)

عقد: محکم کردن اين پيمان (انجام رفتارهاي لازم و شايسته)

بيعت: پذيرش اطاعت و فرمانبرداري خالصانه (مرتبه ي اخلاص و پيروي خالصانه)

                                                                                     محمد رضايي