کربلایی هر که شد زهرایی است
04 اردیبهشت 1391 توسط مدرسه وليعصر «عجلاللهتعاليفرجه» بناب
عالم امکان چنین ایجاد شد
پنج نور اینجا طنین انداز شد
نام زهرا تا سر افلاک شد
عشق هم تعظیم کرد و خاک شد
گفت تا زهرا بود من کیستم
تا که معنای فنا با خود کشم
او بود دریا و من چون قطره ایی
او تمام آسمان من ذره ایی
او اگر آمد دگر من نیستم
من مثالم ، لفظم آخر چیستم؟
احمد او را ام اب داده لقب
تا مقام مادری گردد حسب
خاتم از فیضش رود معراج یار
صد چو من گردند بهرش سربدار