Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 Styles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true”
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>

mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

شناخت افسردگي

 افسردگي اغتشاشي در خلق است كه با درجات متفاوت غمگيني، يأس، تنهايي، نااميدي، شك در مورد خويشتن و احساس گناه مشخص مي شود. اغلب مردم معمولاً در دوره اي از عمر خود احساس افسردگي مي كنند، اما عده اي ديگر اين احساسها را به كرات و به طور عميق و مداوم تجربه مي كنند. در بعضي موارد، افسردگي براي ماهها و يا سالها تداوم مي يابد. مشهورترين حالت افسردگي احساس دلتنگي و دل گرفتگي و يا قرار داشتن در حالت خلقي بد است. اين احساسها معمولاً كوتاه مدت بوده و تاثيرات كم وجزئي بر روي فعاليتهاي معمول روزانه دارند.

در سطح بعدي افسردگي، نشانه ها شدت يافته و براي دوره اي طولاني تر تداوم مي يابد. فعاليت هاي روزمره ممكن است به شدت سخت شوند… اما هنوزشخص قادر به مقابله با آنهاست. بهر حال، در اين حالت، احساسهاي نااميدي شايد آنقدر شديد شوند كه خودكشي به عنوان تنها راه حل به نظر برسد. كسي كه افسردگي را تجربه مي كند، ممكن است نوسانات شديدي را در خلق تجربه كرده و يا حتي آرزوي كناره گيري كامل از فعاليتهاي معمول روزانه و دنياي بيرون را داشته باشد.

نشانه هاي افسردگي

افسردگي ممكن است به صورتهاي زير زندگي شخص را تحت تاثير قرار دهد:

· تغييرات در احساسها و ادراكات

· گريه هاي مكرر و يا درقسمت ديگ پيوستار، فقدان پاسخ دهي عاطفي

· ناتواني از لذت بردن از هر چيزي

· احساس نااميدي و يا بي ارزشي

· احساس افراطي گناه و يا خود سرزنشي

· فقدان ميل جنسي

· فقدان احساسهاي گرم نسبت به خانواده و دوستان

· تغييرات در رفتار و نگرش

· فقدان علاقه نسبت به فعاليتهاي قبلي و كناره گيري از ديگران

· غفلت از مسئوليت ها و ظاهر شخصي

· تحريك پذيري. شكايت از چيزهايي كه قبلاً انجام مي گرفتند.

· نارضايتي كلي از زندگي

· كاهش در حافظه، ناتواني در تمركز، بلا تصميمي و آشفتگي

· كاهش در توانايي مقابله با مسائل روزمره

· شكايات بدني

· خستگي مزمن و فقدان نيرو

· فقدان كامل اشتها، و يا در سوي ديگر، خوردن اجباري

· بي خوابي، بيداري زود هنگام صبحگاهي، يا خواب افراطي

· سردردها، پشت دردها و ساير شكايات مشابه بدون دليل

· مشكلات گوارشي شامل درد معده، تهوع، اشكال در هضم و تغيير در كاركردهاي روده اي.

علل افسردگي

افسردگي در اغلب موارد ناشي از يك حادثه غم بار از قبيل مرگ يك شخص مورد علاقه است وقتي منبع افسردگي به سادگي آشكار و شخص بطور كامل از آن آگاه است، انتظار بر اين است كه شخص بطور متوسط به آن واكنش نشان داده و در زماني معقول از آن بيرون بيايد. در مواردي كه احساس افسردگي بدون منبع مشخص است و يا منبع آن روشن نيست. افسردگي بدتر مي گردد چون شخص قادر به فهم خود نيست. احساس فقدان كنترل ممكن است به احساس واقعي افسردگي در اين موارد اضافه شود.

بسياري از فشار زاها ممكن است در افسردگي نقش داشته باشند. اين عوامل مي توانند شامل عوامل شخصيتي محيطي و زيستي طبي باشند. نقايص و يا عدم تعادل شيميايي در مغز ممكن است نقش مهمي در موارد افسردگي داشته باشند. عدم تعادلها مي تواند ناشي از بيماري، عفونت، داروهاي ويژه (شامل الكل و يا حتي داروهاي تجويز شده توسط پزشك) و غذاي ناكافي و نامناسب باشد. دركل، افسردگي را مي توان نوعي كناره گيري از فشار جسماني و يا روان شناختي در نظر گرفت. شناخت و فهم علل زيربنايي چنين فشارهايي گامي ضروري در يادگيري روش با افسردگي است.

به خود كمك كنيد

رك و رو راست بودن با خودمان در مورد تغييرات خلقي و يا شدت احساسات منفي به هنگام وقوع آنها به شما در پيدا كردن و شناسايي منابع احتمالي افسردگي فشار كمك خواهندكرد. شما بايد خودتان را ارزيابي كرده و مشخص كنيد كه چه چيزي در حال حاضر برايتان مشكل ساز است ـ روابط با خانواده و دوستان، مسئوليت هاي مالي، و غيره. بحث با اطرافيان و يا يك دوست فهيم باعث مي شود قبل از اينكه فشار به مرحله بحراني برسد، راه حلهايي پيدا شود. حتي اگر افسردگي خفيف نيز در كارآمدي شما تاثير منفي داشته باشد. بايد با آن مقابله كرد. شما مي تواند اين كارها را بكنيد:

· فعاليتهاي معمولي خود را از طريق در نظر گرفتن يك پاداش براي فعاليت مطلوب و يا حتي يك چيز جديد تغيير دهيد حتي اگر آن را دوست نداشته باشيد.

· از فشار زاهاي شناخته شده اجتناب كنيد.

· براي كاهش تنش بهبود گوارش، ايجاد آرامش و شايد بهبود خواب خود ورزش كنيد.

· از قبول مسئوليت، تصميم گيري و يا تغييرات دراز مدت كه ممكن است شما را تحت فشار قرار دهند، خودداري كنيد، بهتر است كه اين كارها را تا زماني كه احساس بهتري براي مقابله داشته باشيد به تعويق بياندازيد

· حتماً به يك پزشك مراجعه كنيد، بويژه اگر شكايات بدني نيز داشته باشيد.

 كمك به يك دوست افسرده

از آنجا كه افراد به شدت افسرده افرادي كناره گير، خواب آلود، دچار اشتغال ذهني با خود، و احتمالاً داراي افكار خودكشي هستند، يك دوست علاقه مند مي تواند كمك ارزشمند و شايد حفظ كننده زندگي به فرد افسرده بدهد. صحبت صادقانه با شخص افسرده در مورد نگراني تان در مورد سلامت او باعث گشايش مشكلات از جانب اومي شود.

به هنگام صحبت با چنين دوستي دفتر مشاوره موارد زير را توصيه مي كند:

· به فرد بي جهت دلخوشي ندهيد.

· شخص افسرده را به خاطر اينكه به احساسهاي ناشي از افسردگي نمي توان كمك كرد سرزنش يا شرمنده نكنيد.

· با شخص افسرده هم حسي نكنيد و ادعا نكنيد كه شما نيز به مانند او احساس مي كنيد.

· سعي كنيد فرد افسرده خشمگين نشود.

هدف اصلي شما بايد اين باشد كه به شخص اجازه دهيد. بداند كه نگران او بوده و مي خواهيد كمكش كنيد. اگر به نظر برسد كه افكار افسردگي در حال تبديل شدن به افكار خودكشي هستند، شخص را مجبور به جستجوي كمك حرفه اي كنيد. اگر شخص در مقابل در پيشنهاد شما مقاومت كند و شما احتمال خودكشي را بدهيد، خودتان بدنبال كمك حرفه اي باشيد. بنابراين شما بهترين شيوه اداره موفقيت را بدست خواهيد آورد.

در چه مواقعي كمك حرفه اي الزامي است

افسردگي قابل درمان است و كساني كه از آن رنج مي برند مي توانند بهبود يابند. هر گاه شخص هر كدام از موارد زير را احساس كند بايد به يك متخصص حرفه اي بهداشت رواني مراجعه كنيد:

· زماني كه ناراحتي و مشكلات آنقدر زياد است كه در اغلب اوقات توانايي لذت بردن را از شما مي گيرد.

· زماني كه نشانه ها شديد بوده و عملكرد روز به روز بدتر مي شود.

· زماني كه فشارها آنقدر غير قابل تحمل هستند كه خودكشي به عنوان يك راه حل به ذهن شما مي رسد.

متخصصان بهداشت رواني مي توانند به شما در شناسايي منابع افسردگي و راههاي غلبه بر آن كمك قابل ملاحظه اي ارائه دهند.