روزى يك از غلامان امام حسين (ع ) مرتكب گناهى شد كه سزاوار مجازات گرديد، امامحسين (ع ) دستور داد تا او را با چند ضربه تاءديب كنند.
غلام صدا زد: اى آقاى منو الكاظمين الغيظ
يعنى خدا در قرآن مى فرمايد: از صفات پرهيزكاران اين است كه خشم خود راكنترل مى كنند.
امام حسين (ع ) فرمود: رهايش كنيد.
غلام دنبال آيه فوق را خواند: و العافين عن الناس
از ويژگيهاى پرهيزكاران اين است كه از ديگران عفو مى كنند.
امام حسين (ع ) به او فرمود: تو را بخشيدم .
غلام گفت : اى آقاى منوالله يحب المحسنين
خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد
امام حسين (ع ) فرمود: تو را در راه خدا آزاد كردم ، و يك برابر آنچه به تو داده ام براىتو باشد⁽⁵⁸⁾.
به اين ترتيب امام حسين (ع ) با كمال بردبارى و احترام به يكايك جمله هاى آيه قرآن134 سوره آل عمران با غلام خود برخورد كرد.