حضرت زهرا (ع) در وصیّت خود به علی (ع) فرمود: «جنازه ام را با تابوت (که پوشاننده است) حمل کنید!» اسماء بنت عُمیس می گوید: روزی حضرت فاطمه (ع) به من فرمود: «من از کار مردم مدینه که زنان خود را بعد از مرگ به صورت ناخوشایندی برای دفن می برند و تنها پارچه ای برای او می افکنند که حجم بدن از پشت آن نمایان است نا خرسندم.

من گفتم: در سرزمین من حبشه چیزی دیده ام که با آن جنازۀ مردگان را حمل می کردند. سپس اسماء شاخه هایی از درخت نخل برداشت و به صورت تابوت مخصوصی درآورد و گفت: مردم حبشه بر روی چوبهایی این چنین پارچه ای می افکنند و جسد را درون آن می گذارند، به گونه ای که حجم بدن پیدا نباشد.

هنگامی که بانوی بزرگ اسلام آن را مشاهده کرد فرمود: «بسیار خوب و عالی است ؛ هنگامی که من از دنیا رفتم مرا با آن بردارید.» امام صادق (ع) فرمود :« اوّلین کسی که در اسلام تابوت برای جنازه مطهرش قرار داده شد، حضرت فاطمه (ع) بود.»1 ابن عبّاس نیز می گوید:وقتی حضرت فاطمه (ع) در اثر غصّه ها و ضرب و شتم ها مریض شد، به اسماء فرمود : «جنازۀ مرا طوری حمل نکنید که حجم بدنم پیدا باشد.» اسماء بنت عمیس تابوتی از شاخه های درخت خرما برای آنا حضرت درست کرد. و این اوّلین تابوت در اسلام بود. وقتی حضرت زهرا (ع) آن را دیدند، لبخندی زد که بعد از رحلت رسول خدا (ص) تا آن روز او را چنین خوشحال ندیده بودیم. سپس جنازه مطهرش را شبانه حمل و دفن نمودیم.2

1.التهذیب.469.1. 2.الطبقات.28:8.